De scoliose is een drie-dimensionale vervorming van de wervelkolom en romp. Hierdoor ontstaan er één of meer bochten.
De wervelkolom draait daarbij ook om haar as, de torsie, en veroorzaakt zo een bult. Deze bult wordt ook wel gibbus genoemd.
We spreken van een scoliose als de kromming, de Cobb hoek, meer dan 10 graden is. Dit komt bij 2-3% van de bevolking voor. Een kromming van meer dan 20 graden komt bij 0,3-0,5% voor en een kromming van boven de 40 graden komt bij minder dan 0,1% voor.
Idiopathische Scoliose:
Een scoliose kan bij de geboorte al aanwezig zijn, maar verreweg de meeste scoliose ontstaan later, vlak voor of aan het begin van de puberteit. Van 80-90% van de scoliose is het onbekend waardoor dit, in de wervelkolom van overigens gezonde kinderen, ontstaat. Deze noemen we daarom Idiopathische Scoliose.
Degeneratieve Scoliose:
Ook op latere leeftijd kan een scoliose ontstaan. Dit noemen we de ‘degeneratieve scoliose’. Deze gaat vaak gepaard met lage rugklachten, (LL)Laterolisthesis, segmentale instabiliteit, osteopenie of osteoporose.
Ook kan een bestaande scoliose, die jaren stabiel gebleven is, verergeren.
Vaak zien we dat, bij met name vrouwen, na de menopauze.
In principe hoeven kinderen met een scoliose geen last te hebben. Dat betekent evenwel niet dat daardoor het risico op verergering minder is.
Sommige kinderen of ouders zien ineens een bult op de rug verschijnen, anderen zien een kuil in de rug ontstaan of zien ribben aan de voorzijde uitsteken. Een zeker niet onaanzienlijk deel van de kinderen heeft wél pijnklachten. Het komt meermaals voor dat de pijn ook de reden is dat de scoliose ontdekt wordt. Soms hebben kinderen een verminderde conditie. Dat komt dan meestal voor bij kinderen die inmiddels al een relatief grote kromming hebben. Bij de volwassen patiënt staat de pijn veel meer op de voorgrond en is vaak de reden dat er contact gezocht wordt met de praktijk.